O matkach, ojcach i dzieciach.
Drogi rodzicu, przyjdzie taki czas, że niezależnie od twoich chęci, przekonywań i potrzeb, dziecko się od ciebie odsunie. Nie będzie już chciało dawać buziaka na dzień dobry, nie będzie chciało się przytulać, a na myśl o spaniu w jednym łóżku z rodzicem powie „fuuuuuj.
Zacznijmy od ustalenia jednej rzeczy: czy to, co posiada twoje dziecko, jest faktycznie jego własnością. Bo wiesz, jeśli coś jest twoje, to na przykład nie można ci tego odebrać. A przynajmniej nie zgodnie z prawem. Odebranie ci twojej własności nazywa się kradzieżą i jest karalne.
Od dziecka jesteśmy tego uczeni. Mówi się nam, jak powinniśmy się czuć. Wmawia się, że w pewnych sytuacjach powinniśmy być szczęśliwi a w innych smutni. Że to szczęście i ten smutek powinniśmy okazywać w jakiś konkretny sposób. I że odstępstwa od normy źle o nas świadczą.
Pamiętam te wszystkie komentarze mam, które z pozycji wszystkowiedzących dorosłych patrzyły na moje beztroskie życie osoby bezdzietnej. Ciesz się, póki możesz – mówiły – Gdy urodzisz dziecko, nie będziesz miała czasu na nic. Wyśpij się na zapas.
Nawet największy aniołek i najspokojniejsze dziecko świata czasem płacze. I dobrze. Bo płacz jest naturalnym, zdrowym odruchem człowieka, który cierpi – a w przypadku niemowląt jest też sposobem na sygnalizowanie swoich potrzeb, bo niemowlęta, nomen omen, nie mówią.
To nie będzie tekst o tym, czy publikować zdjęcia dzieci w internecie.
Jest taki błąd, który popełnia zdecydowana większość rodziców przy pierwszym dziecku. Nie tylko przy pierwszym, ale zwłaszcza przy nim.
Odpowiedzialne kobiety torbę do szpitala mają spakowaną na dwa miesiące przed planowanym terminem porodu. Nieodpowiedzialne, idące na żywioł i po prostu leniwe, robią to mniej więcej dwa dni wcześniej, ostatnie rzeczy pakując dopiero przy regularnych skurczach.
Odkąd pojawiło się na świecie Twoje dziecko, wszyscy tłumaczą ci, że to ono jest najważniejsze. Zaczyna już personel medyczny w szpitalu, który nierzadko traktuje kobietę jak żywy pojemnik na człowieka, jak statystę przy porodzie i kompletnie się tą mamą nie interesuje.
