Mery Kriztmas

Tytuł notki celowo odwołuje się do bloga Kriza, bo tam ostatnią notką są paraseksualne wynurzenia z marca. Marca. Czyli ja z moim listopadem jeszcze nie jestem taka najgorsza ;)

Wracając do Świąt, coraz mniej mi się ta tradycja podoba. Pamiętam, jak uwielbiałam Święta w dzieciństwie. Cała rodzina się zbierała, siostry ubierały choinkę, ciocia pomagała mamie, mama pomagala babci, babcia pomagała prababci a wujek, jako jedyny mężczyzna w rodzinie, był na tak zwanym podorędziu. Było głośno, wszędzie walały się świąteczne ozdoby a telewizor włączało się dopiero 25 grudnia, czyli, jak wszyscy wiemy, już po Świętach, bo święta to Wigilia z kolacją, prezentami i gadającymi rybkami.

Z czasem dzieciaki dorosły i przestały przyjeżdżać. A więc i wuj z ciotką przestali. A babcie wzięły się i poszły robić makowiec aniołkom. Zostałyśmy z mamą same. Do takich samotnych kobiet nawet Mikołaj się nie fatyguje. Makowiec się robi w sklepie. A choinka ta sama, juz ubrana, wyciągana jest tylko z garażu raz do roku. Bo po co kupować prawdziwą, która się sypie i którą trzeba ubierać… Naprawdę muszę sobie zrobić dziecko, żeby znów poczuć ten cudowny, świąteczny bałagan?

Spotkałam się dziś z przyjaciółką w centrum handlowym na kawie. Obie robiłyśmy wcześniej zakupy świąteczne. W tle Wham „Last Christmas”, w okół tłum ludzi, którzy tak jak my na ostatnią chwilę wymyślają glupie prezenty ludziom, którzy pewnie dla nas też coś kupią. Bo to tak głupio, nie mieć nic, jak ktoś coś Ci daje. Nie mniej głupio, jak ktoś Ci daje coś za 100 zł. a Ty mu za 20. Albo odwrotnie. Choć wtedy to jego problem. He he.

Enyłej, siedzimy sobie w knajpie. Patrzymy na siebie tymi podkrążonymi oczami, odpalamy fajki. I ona nagle:
Ksantypa: Masz. Kulę mam dla Ciebie. kula[rzuca we mnie kulą]

Kula to taki genialny wynalazek firmy Stenders. Robią mydła, które można człowiekowi dać w prezencie bez ryzyka, że obdarowany odczyta to jako sugestię, że się nie myje. A kula to takie musujące, pachnące mydło do wanny. Fajne nawet.

Seg: O. Dzięki. Ja też mam dla Ciebie kulę. [grzebię w torbie i podaję jej kulę, którą kupiłam chwilę wcześniej]
Ksantypa: Dzięki. Fajnie.
Seg: No.
Ksantypa: No.
Seg: Tej, a wiesz..? Mogę tę kule od Ciebie dać koleżance, bo mi się podoba bardziej inna kula, którą sama kupiłam?
Ksantypa: Luz.
Seg:. Fajnie. Dzięki.

No i tak spodziewam się, że te kule będą podstawą prezentów świątecznych. Dostanę kilka od znajomych. Oni dostaną ode mnie. I w sumie można z góry się umówić, że każdy sobie na Święta idzie do Stenders i kupuje sobie swoją kulę, bo wtedy przynajmniej każdy będzie miał swój zapach ulubiony.

A poza tym wszystko u mnie w porządku. :)