Don’t Starve
Przeklęty niech będzie poniedziałek, w którym kupiłam grę Don’t Starve, bo jeśli tak dalej pójdzie, umrę z głodu w realu. Gram w nią namiętnie od trzech dni i nie mogę przestać.
Recenzje książek, filmów i gier oraz trochę przemyśleń na temat języka polskiego.
Przeklęty niech będzie poniedziałek, w którym kupiłam grę Don’t Starve, bo jeśli tak dalej pójdzie, umrę z głodu w realu. Gram w nią namiętnie od trzech dni i nie mogę przestać.
Przeklęty niech będzie poniedziałek, w którym kupiłam grę Don’t Starve, bo jeśli tak dalej pójdzie, umrę z głodu w realu. Gram w nią namiętnie od trzech dni i nie mogę przestać.
Chyba nigdy nie grałam w grę, która dorównywałaby tej pod jednym, bardzo istotnym względem.
Doskonałe opinie czytelników, pochlebne oceny recenzentów i ogromny sukces sprzedażowy trylogii czarnego maga zachęciły mnie do przeczytania wreszcie książek Trudi Canavan.
Są takie chwile w życiu dorosłego nerda, kiedy patrzy na stos planszówek, które ledwo mieszczą się pod sufitem, i nie ma w co grać. Bo planszówki mogą się znudzić, mogą nie pasować do chwili lub towarzystwa. Czasem masz po prostu ochotę na coś zupełnie innego niż zwykle.
Para archeologów zostaje zaproszona na wyjątkową wyspę, gdzie dzięki naukowemu postępowi udało się przywrócić do życia wiele gatunków dinozaurów.
Arrow to historia młodego mężczyzny, który po pięciu latach spędzonych na wyspie nagle staje się najlepszym na świecie łucznikiem, biegaczem, bokserem, kaskaderem, crossowcem i kim on się jeszcze nie staje… Standardowa konwencja superbohatera, który wiedzie podwójne życie.
Nie bez przyczyny spytany kiedyś w grudniu przechodzień o plany na sylwestra powiedział, że będzie grał w grę. Jaką? Tombrajder. Bo nie spotkałam jeszcze człowieka, który nie słyszałby o serii z Larą Croft. Tomb Raider to nie jest gra. To Gra.
Gdy czytam opinie internautów o Życiu Pi, w których zarzuca się filmowi banalną, bajkową konstrukcję albo naiwne spojrzenie na religię, mam wrażenie, że ludzie tego filmu po prostu nie zrozumieli.
Pat Peoples opuszcza szpital psychitatryczny by zamieszkać z rodzicami. Wszystkie jego działania determinuje jeden cel: chce wrócić do swojej żony. Dlatego czyta dużo książek, biega, odchudza się i stara się być miłym, uprzejmym człowiekiem.