Mieliście kiedyś tak, że podobał Wam się jakiś region, jakiś bar lub restauracja na samym początku, zanim ściągnęły tam tłumy turystów lub hipsterów? Mówiliście potem znajomym: „Teraz to już nie to samo. Teraz każdy tam chodzi i miejsce straciło już swój urok. Ale kiedyś… eh… kiedyś to był klimat!”. No to ja tam mam z warmińskim festiwalem Rebelia Kultury. To znaczy czuję, że teraz jest tam cudny mikroklimat wynikający po części z tego, że większość po prostu o nim nie wie – ale kiedyś to będzie wielkie, popularne wydarzenie i wtedy nie będzie mi już się chciało tam jechać. Obym się myliła. Oby ta kameralność w Olsztynie została – razem z bardzo krytyczną oceną Olsztyna, jaką wystawiają mu jego właśni mieszkańcy. Bo to jest urocze i po raz kolejny przekonuję się, że najlepiej czuję się w miastach, których mieszkańcy nie zadzierają nosa i z „pewną taką nieśmiałością” opowiadają o swojej małej ojczyźnie.
Przyjechaliśmy do Olsztyna z silną grupą blogerów. Był Andrzej Tucholski, Zuch, Tatera, Krzyś Gonciarz i ja. Mieliśmy wolną rękę w wyborze zajęć i warsztatów w ramach Bass Days i Festiwalu do czytania. Oto jak nam upłynął czas od piątku do niedzieli:
A na koniec trzy memopotencjalne fotki, do których aż się prosi dopisać jakieś złote myśli :)
Ave Olsztyn! Pozdrowienia i podziękowania dla Patryka, Konrada i Klaudii :* Byliście zajebistymi przewodnikami.
Łatwo było, byliście zajebistymi gośćmi :*
Palce pi powinny trzymać tylko gitary, tak dla dobra ludzkości ;) Ładne zęby masz, Seg!
Miło Cię było gościć :)
Dayum, a ja się teraz dowiaduję o bejsdejsach… No nic, pewnie i tak bym nie pojechał – trzeba było odpocząć po zeszłoweekendowym zakończeniu sezonu Youngtimer Warsaw i Festiwalu Nitów i Korozji (Nity to najlepszy event motoryzacyjny w roku, koniec, kropka, dziękuję, dobranoc) no i warto czasem trochę pobyć w domu. A jeśli imprezy basowe nie są Ci straszne to polecam zgierski Graj(mi)dół – jest zazwyczaj (tzn. 2 razy do tej pory był) na przełomie czerwca i lipca. Na następny też się wybieram.
Z cyklu monologi:
Fotka nr 1:
– Tej, Seeeeg, no weź już mi nie rób więcej fotek… Sorki, ale to już jest po prostu męczące, ile fotek można…
– Dobra, Seg, sorki.
Fotka nr 2:
– Heloooooł! Miało już nie być więcej fotek,ach ty łobuzico!
Fotka nr 3
– Okej, dobra, możesz cyknąć mi ostatnią fotkę, ale zaczekaj! Stop!!! Zrobię duże oczy, żeby lepiej wyglądać.
Pozdrowienia z Olsztyna :) Nie mieszkam tu, lecz studiuję, ale dopiero na piątym roku odkryłam ile zalet ma to miasto :) Szkoda, że nie zwiedziliście Olsztyńskiej starówki, jest tam od cholery zajebistych i klimatycznych przede wszystkim miejsc :)
Zwiedzili, zwiedzili.
a to chyba że :)
W Olsztynie byłam przed wykształceniem się u mnie jako takiej dojrzałości kulturowej (?).
No jak to, Cioci Seg bym nie oprowadził? No toż to chamstwo by było ;)
Olsztyn fajnym miastem jest, wrodzone poczucie patriotyzmu się we mnie rodzi, choć w Wawie mieszkam od kilku lat :)
toż to miasto moje prawie rodzinne! :)
zakochałem się w Tobie :)
Od 5 lat mieszkam w Olsztynie, ponieważ tu studiuję. Miasto może zauroczyć, ale chyba głównie turystów. To, jak obecnie wygląda Olsztyn i to, jak się po nim porusza zniechęciłoby nawet zapalonego podróżnika. Otóż będą tu tramwaje! Więc jeśli będziesz miała chęć na wycieczkę, wpadnij za jakiś czas na te tereny ;) Może trochę tu ogarną. Poza tym, patrzę na to miasto z perspektywy studenta. Szkoda, że nie ma tu większych perspektyw i nikt nie zachęca do tego, by po studiach pracować właśnie w Olsztynie. Ot, wylałam swoje żale, bo zaraz będę musiała znów stać się słoikiem, tym razem z dala od mojego kochanego województwa.