Z życia znanej blogerki
Wcale już się tak na tę Gwadelupę nie cieszę, bo za oknem 15’C, słońce, ciepło, wiosennie i coś czuje, że ominie mnie moja ulubiona, polska wiosna. A myślałam, że wzorem zeszłego roku będziecie tu zasypani śniegiem zazdrościć mi palm… No trudno.
Cudze chwalicie, swego nie znacie – mówi znane przysłowie. I ma rację. Bo już nawet my, Polacy, wychwalamy tzw. „creme brulee”, nie wiedząc, że ten deser wcale nie jest francuski, pochodzi z Polski (z Wrocławia konkretnie) i wymyślił go w XVI w p. n. e.
To może zabrzmi banalnie, ale jeśli coś lubimy robić, to nam to wychodzi. I jeśli coś nam wychodzi – to lubimy to robić. Proste, prawda? Przez całe moje życie nie gotowałam z dwóch powodów: nie lubiłam tego i nie wychodziło mi to.
Ludzie wcale nie są źli. Po prostu czasem brak im empatii, wrażliwości lub doświadczenia. Albo po prostu nie wiedzą, że postępują źle.
Do tej pory udało mi się zrealizować 100% wyzwań noworocznych, bo moim pierwszym wyzwaniem noworocznym było rzucenie palenia i było to 28 dni temu. Do teraz nie palę.
Jeśli miałabym wymienić jedną rzecz, której się o sobie nauczyłam podczas blogowania, byłoby to: zawsze wykorzystuj muzę, gdy przychodzi. Zawsze.
Domyślam się, że jestem jedną z wielu, dla których 2 stycznia 2014 jest drugim dniem bez papierosa.
Przygotujcie się na magiczną podróż w lata 90′. #Gimbyniezrozumiejo, ale to były cudowne lata. Nie dlatego, że były lepsze, tylko dlatego, że byliśmy wtedy dziećmi. No dobra, były też pod paroma względami lepsze.
Przygotujcie się na magiczną podróż w lata 90′. #Gimbyniezrozumiejo, ale to były cudowne lata. Nie dlatego, że były lepsze, tylko dlatego, że byliśmy wtedy dziećmi. No dobra, były też pod paroma względami lepsze.
Pies zaczyna się od kolana. Ludzkiego kolana. Jamniki, jorki czy inne chihuahuy to dla mnie przerośnięte szczury.