Z życia znanej blogerki
Siedzę na tarasie u mamy na żoliborzu i przysłuchuję się rozmowie sąsiadek. – Ach, wiesz, Alusia, nie wiem, co to ostatnio się dzieje, ale te wrony tak kraczą strasznie ostatnio. – A wiesz, że racja. One gdzieś tu gniazdo muszą mieć. Kraczą i kraczą, kra kra kra.
Napisałam kiedyś tekst, którego się wstydzę. To był tekst hejterski, pomimo że do niektórych obecnych hejtów się nie umywa. Skrytykowałam w nim dwie blogerki, Basię i Disę, które pisały bloga o takim dzisiejszym lajfstajlu, który wtedy sie tak jeszcze nie nazywał.
Mam wśród swoich znajomych na Facebooku kilka, może kilkanaście osób, które są bardzo zaangażowane w pomoc potrzebującym.
Czasem mam wrażenie, że ludzie się nigdy tego nie nauczą, i że muszę pogodzić się z oskarżeniami o „nieumiejętność radzenia sobie z krytyką” za każdym razem, gdy skasuję hejterski komentarz. To jest niestety coś, co dotyka każdego blogera na pewnym etapie popularności.
Szybka jestem i już postanowiłam opublikować wyniki ankiety, którą puściłam w świat dziś rano. Dane procentowe bowiem nie zmienią się już znacznie, a założyłam wcześniej, że tysiąc osób będzie wystarczającą liczbą, by wysnuć jakieś wnioski.
Kochani, mam gorącą prośbę. Czy moglibyście wypełnić dla mnie małą ankietę? Jestem bardzo ciekawa jej wyników i pozwolą mi one dążyć w stronę zajebistości. A poza tym mam wrażenie, że Wy o mnie wiecie tak dużo, a ja Was wcale nie znam.
Oglądam czasem reklamy telewizyjne i nie mogę się nadziwić, że nikt jeszcze nie zakazał producentom leków tej dziwnej nowomowy, w której leki opisywane są jak magiczne eliksiry.
Mój 2015 rok był nieziemski. Potwierdziły się historie, że zostanie matką jest wydarzeniem nie do opisania. Pięknym, uszczęśliwiającym i nadającym nowy sens życiu.
Przygotowywanie poradników prezentowych polega w moim przypadku na przeglądaniu sieci w poszukiwaniu tego, co sama bym chciała dostać – lub co już mam i cenię. Tak więc jeśli znacie podobne do mnie trzydziestolatki, to możecie śmiało celować w następujące prezenty dla nich.
