Właśnie wróciłyśmy z MR z pierwszego spaceru Z Conanem. Takiego z wózkiem, po parku, z obowiązkowym elementem zatrzymywania się przy spacerujących sąsiadach i znajomych, żeby się im Conanem pochwalić i posłuchać zachwytów nad jego boską urodą.
Seba: (…) tam jest taki fragment, że mężczyźni uznają kobiety za swoją własność i uważam, że to jest przesadzone.
Filip (6): Tato, a ty lubisz tego pana co się nazywa Sebastian Kanapka? Seba: Nie znam go… W tym momencie odzywa się zdegustowany starszy syn Ignaś (8): Bułecka, Sebastian Karpiel Bułecka.
– Mati, a wiesz, że ja zarobiłem teraz punkty na granie? – Tak? To super. – Mogę teraz wykorzystać? – Nie. – Dlaczego? – Bo jest czwartek. A gracie tylko w weekendy. – Ale wczoraj graliśmy. – Naprawdę? – Tak. Tata mi pozwolił.
Ignaś (8) odrabia przy tacie pracę domową z polskiego. Ma napisać 5 zdań ze słowami zawierającymi literę „ż”. Pisze więc mozolnie o żyrafie w ZOO i innych zwierzątkach, zapisując w końcu całą stronę, poprawiając z tatą literówki, szlifując zgrabność literek.
Spotkałam się Kumplem, którego dawno nie widziałam, więc wypytuję go o różne rzeczy. – No i co nowego u ciebie? – Mam nową zabawę: improwizacje teatralne. Najpierw chodziłem jako widz, spodobało mi się, a teraz sam to robię z taką grupą zapaleńców.
Seba, G i J jadą taksówką. G: Seba, znasz ten typ ludzi, którzy tak wszystko zawsze biorą do siebie, nawet jak mówisz o czymś zupełnie z nimi nie związanym? J: G, weź się odpierdol.
Matka. Dzwoni MR, jestem w trakcie zmywania podłogi, odbieram. – No hej. – A co ty taka zasapana? – Bo sprzątam. – No to ci dopiero… Tak, moja mama wciąż nie może uwierzyć, że sprzątam, piorę, do jedzenia nawet czasem coś zrobię.
A idźcie w cholerę, przeciwnicy powszechnej sterylizacji nierasowych psów i kotów, hejterzy, zwolennicy codziennej dezynfekcji blatów kuchennych, wściekłe matki jadące po innych matkach, antyszczepionkowcy, przeciwnicy związków homoseksualnych, antysemici i ci, którzy nazywają morderczyn...